Fietsen voor Nathan: Peter van der Kemp zet zich in voor slopende ziekte

15 juni beklimt Peter van der Kemp met zijn racefiets de Mont Ventoux om geld in te zamelen voor kinderen met een stofwisselingsziekte. De man die 14 marathons achter de rug heeft, moest tijdens de vorige editie enorm afzien: ,,Maar als ik dan aan Nathan denk, bedenk ik me ook hoe zwaar die jongen het moet hebben.’’ (Bekijk ook de video)

Ontspannen zit Peter van der Kemp op een picnicbankje naast Boshuis Drie. Zijn racefiets staat tegen het tafeltje geparkeerd. Uitgeput is de Ermeloër niet. Hij is ook helemaal niet van plan om er een vandaag een slijtageslag van te maken: ,,Morgen loop ik nog met Athlos, daar ga ik even de benen voor sparen.’’

Van der Kemp, die sinds 2001 als beleidsmedewerker bij de gemeente Ermelo werkt, is helemaal geen ervaren fietser. Wél trok hij vaak hardloopschoenen aan. 14 marathons liep hij al.
 
Vorig jaar beklom hij voor het eerst per fiets de Mont Ventoux, de berg die vooral onder wielrenners beroemd én berucht is. Het eerste deel tussen de bomen is al zwaar, maar om de top te bereiken, moet je ook nog eens de gure windvlagen doorstaan. ,,Dan zie je die spits, en die komt maar niet dichterbij.’’
 
Rolstoel
Het begon allemaal op een avondvierdaagse, zo’n tien jaar geleden. Peter zat net met een vijftiende marathon in zijn hoofd, toen hij de vader van Nathan sprak. Nathan was op dat moment een jongen van een jaar of twaalf die op de school zat waar ook Peters kinderen naartoe gingen. ,,Ik zag dat Nathan in een rolstoel zat en vroeg aan zijn vader wanneer hij er weer uit mocht’’, zegt Van der Kemp, die er op dat moment geen rekening mee had gehouden dat Nathan nooit meer zonder zijn rolstoel zou kunnen.  Het raakte Peter van der Kemp: ,,Ik had twee stuiterende pubers;  deze jongen komt gewoon niet meer uit de rolstoel, terwijl hij ook wil spelen’’
 
Energiestofwisselingsziekte
Nathan is geboren met een energiestofwisselingsziekte die onder 800 kinderen in Nederland voorkomt. Dat betekent dat hij bij inspanning heel snel moe wordt, en daar heel langzaam van herstelt. ,, Hij is na 50 meter lopen net zo moe als ik na een marathon. Het verschil is alleen dat ik na 2 weken weer hersteld ben, zo’n jongen herstelt bijna nooit volledig.’’ De ziekte is slopend. De helft van de kinderen wordt nog geen tien jaar oud. Minder dan een derde van de kinderen wordt volwassen. En een medicijn? Dat is er niet. ,,Er zijn niet veel mensen die de ziekte hebben, Daarom is het voor de farmaceutische industrie ook niet echt aantrekkelijk om een nieuw medicijn te ontwikkelen.
 
Stichting
Van der Kemp wilde graag wat voor de kinderen doen en kwam uit bij Join4Energy, een kleine stichting die geld probeert op te halen voor medicijnonderzoek. Vanuit de Radboud Universiteit kan er met het opgehaalde geld vaart komen in de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen. Jan Smeitink de wetenschapper die het onderzoek in Nijmegen leidt, heeft al een doorbraak, weet Van der Kemp: ,,Hij weet waar het probleem zit, maar nu moeten ze erachter komen hoe ze het kunnen genezen.’’
 
Sporten voor het goede doel
Jaarlijks organiseert Joint4Energie een fietsevenement op de Mont Ventoux om geld op te halen. Sporten voor het goede doel is voor Van der Kemp heel bijzonder, je doet het dan niet alleen voor jezelf, maar ook voor een ander. En als ik het even zwaar heb, dan hoef ik maar aan Nathan te denken. Dan besef ik me weer hoe zwaar die jongen het heeft.
 
De eerste jaren beklom Van der Kemp de berg alleen niet op fiets, maar hardlopend: ,,Ik vertelde de mensen daar dat ik niet kon fietsen en kreeg ze uiteindelijk zo gek om mij hardlopend mee te nemen.’’ Vorig jaar zette Van der Kemp zich er toch maar toe om de fiets mee te nemen.
 
Fietsen
De eerste keer klimmend fietsen viel hem vies tegen ,,Ik begon veel te hard en ik kwam mezelf al voor het kale stuk tegen. Als je als hardloper moe wordt, dan kun je langzamer lopen, maar dan kom je altijd nog vooruit. Op de fiets moet je doortrappen om niet geparkeerd te staan, dan is wat het zo enorm zwaar maakt.’’
 
Om nu beter voor de dag te komen, traint Peter twee keer in de week. ,,Het liefst zo vroeg mogelijk, als het nog een beetje stil is. Met fietsen ontdek je Nederland op een hele nieuwe manier. Als je als hardloper nieuwe dingen wil zien, moet je altijd weer de auto pakken. Nu leer ik op de fiets, waarmee ik langere afstanden afleg, nieuwe dingen van Nederland kennen.’’
 
Hij is lang niet meer de enige die meedoet. Inmiddels wordt er met zo’n 250 tot 300 man naar boven gegaan. Inmiddels dus niet alleen met fietsers, maar ook met hardlopers en wandelaars.
 
Om mee te mogen doen moeten alle deelnemers 1000 euro ophalen en Van der Kemp is  nog druk bezig om dat bedrag rond te krijgen. Zaterdag 18 mei organiseert hij daarom nog een goededoelenactie. Om 9.00 ’s ochtends staat hij bij Ahtlos klaar om lege flessen en kratjes bier van u aan te nemen. ,,Ik hoop dat ik ontiegelijk veel krijg’’, zegt Van der Kemp, die ’s middags ook nog iets op de planning heeft staan.
 
,,Vanaf 4 uur ga ik in Brasserie de volksmond non-stop fietsen. 4 uur lang met een afgeplakte kilometerteller.’’ Met een donatie kunnen mensen dan vanaf een kwartiertje meefietsen of gokken hoe ver Peter in die 4 uur komt.
 
Stappen maken
Inmiddels is Nathan ook volwassen. Hij is een van de weinige kinderen met de ziekte die nu een twintiger is geworden en kan zelfs, zij het in deeltijd, een studie in Zwolle volgen. Van der Kemp is heel blij dat Nathan dit allemaal kan, maar hij ziet ook dat er nog veel stappen gezet moeten worden. Ik hoor dokter Smeitink soms wel eens zeggen dat hij het medicijn binnen een jaar kan hebben. Ik begrijp dat veel mensen heel blij worden als ze dat horen, maar ik denk zelf ook dat er nog veel stappen gezet moeten worden.