De coronacrisis zal ook in het nieuwe jaar voor velen van ons voor een zeer moeilijke periode in ons leven zorgen. Mensen worden ernstig ziek en kunnen overlijden.
Sinds de uitbraak van corona zijn er door het hele land hartverwarmende initiatieven waarbij Nederlanders er voor elkaar zijn. Hiermee moeten we vooral doorgaan.Daarnaast is er de lockdown, waardoor sommige mensen hun baan verliezen. En de dingen die het leven mooi maken gaan niet door, denk aan verjaardagen en andere bijeenkomsten. We hopen met z’n allen dat de lockdown en het vaccin ons dit jaar op termijn de nodige verlichting geven
Vorig jaar is een landelijke campagne gestart waarin we als Nederlanders ‘aandacht voor elkaar’ hebben. Ook Ermelo deed hieraan mee en wij geven hieraan een vervolg in 2021. In de komende weken publiceert de gemeente Ermelo mini-portretten van Ermeloërs, die vertellen wat hen heeft geraakt in deze tijd van corona.
“Een jaar geleden ging ons jongerencentrum dicht vanwege het coronavirus. Dat voelde heel vreemd. Ik was naar Utrecht voor een bijeenkomst en toen ik terugkwam zei de stagiaire: je mag er niet meer in. Ik dacht: huh, hoe dan? Ik weet nog dat we eerst een kop chocolademelk zijn gaan drinken. Zo van: wat nu?”Monique (37) is sociaal werker en vertelt hoe zij deze bijzondere coronatijd ervaart
“In mijn werk draait ‘t om echt contact. Maar ja… Zonder vaste plek om jongeren te ontvangen en zonder activiteiten werd het opeens wel héél minimaal. Het was zoeken naar een nieuwe invalshoek. In steden als Eindhoven en Rotterdam werd het jongerenwerk al snel over een andere boeg gegooid. Meer online, andere contacten. Binnen een paar weken hadden ze ‘t programma al aangepast, inclusief nieuwe posters etc. Toen ik dat hoorde dacht ik: zoiets gaat in Ermelo niet meteen lukken. We zijn veel kleiner georganiseerd. Ik heb wel regelmatig contact met ‘t jongerenwerk in Putten. Maar ook daar merkte ik vertwijfeling. Zo van: wat kunnen we nog wél?”
“Op gebied van social media heb ik veel bijgeleerd. Ja, live gaan op Instagram en meer van die dingen. Ik heb bijvoorbeeld de burgemeester geïnterviewd en daar een filmpje van gemaakt. Zo proberen we in contact te blijven. Ik ga vaak de straat op om jongeren op te zoeken. Ook ’s avonds trouwens. Veel jongeren zijn best positief. Ze komen deze tijd wel door, vertellen ze.
Je hoort in de media veel over depressie en eenzaamheid, maar de jongeren die ik spreek vinden het vooral een saaie tijd. Toch is het lastig om de hele groep te bereiken. Gelukkig mogen we bij Groevenbeek een enquête houden. Zo kunnen ze zelf aangeven waar ze behoefte aan hebben.”
“Op ’t werk blijft het voortdurend aanpassen en samen zoeken naar mogelijkheden. Ik ben wel blij dat ik de straat op kan en soms op kantoor werk. Dat geeft afwisseling. Ik heb een vriend en twee katten, maar geen kinderen. Dus ook geen stress van online onderwijs en dat soort dingen. Als ik de verhalen hoor van vriendinnen, dan is dat weer een voordeel. Maar ik maak mij wel soms zorgen over dit virus. Ik wil niet ziek worden. Een half jaar geleden ben ik gestopt met roken. Ik dacht: die longen moet ik gezond houden. Ja, over die dingen ga je beter nadenken...”
(Foto Gemeente Ermelo)
