DVS’33 Ermelo kreeg in de slotronde van de eerste competitiehelft voor eigen publiek een directe aanval te verduren op de tweede plaats in de Derde Divisie van ODIN’59, dat een punt minder had dan de geelzwarten, maar sloeg die af.
Het werd na een matige eerste helft dus een uitermate belangrijke overwinning voor de Ermeloërs, die weliswaar de afstand op koploper Sparta Nijkerk niet minder zagen worden, maar nu wel een voorsprong van drie punten heeft op de nieuwe nummer drie, Harkemase Boys.De uitslag viel wat ruim uit, maar die was het gevolg van de ruimte, die de Heemskerkers in de slotfase weg moesten geven na de 2-1.
Voor deze belangrijke wedstrijd waren er basisplaatsen ingeruimd voor Frank van der Burg in plaats van Enrico Patrick en Lars Dekker voor Soufian Moro. Bij de bezoekers zat sterkhouder Milo Cremers na een periode van blessureleed op de bank.
Matige eerst helft krijgt passende ruststand
De eerste helft van de onbetwiste topper in de Derde Divisie was matig en had wellicht ook te maken met de angst om te verliezen. Het tempo was nog niet al te hoog. ODIN’59 kwam in het verleden veelal als underdog naar Ermelo, maar wist zich nu gesterkt door de positie op de ranglijst en vooral ook door de statistieken in de uitwedstrijden, mar deed dat wel met een 5-3-2-opstelling om in balbezit snel om te schakelen.
De laatste nederlaag in een uitbeurt dateerde alweer van mei van 2019, toen de geelblauwen voor het laatst een competitiewedstrijd verloren; toen ook al van DVS met 4-3. Dat zelfbewustzijn etaleerden bezoekers na de openingsfase, die nog wel voor DVS was. In die periode kreeg twee mogelijkheden. Een goedlopende aanval bood Oktay Öztürk in de 7e minuut een schietkans op. De inzet ging net naast. Vier minuten later leek Benjamin Roemeon los na een lange bal van Jeremy Jonker. Dustin Mijnders keerde het gevaar met een overtreding net buiten het stafschopgebied. Öztürk mocht zodoende op de punt van de ‘16’ aanleggen voor de vrije trap, die hij wel de goede richting in de uiterste linkerhoek meegaf, maar niet de juiste snelheid om doelman Joost Meendering te verrassen. Het zou tot het einde van de eerste helft duren, voordat DVS weer dreigend werd. Intussen lieten de Heemskerkers zien niet voor niets op de derde plaats te staan.
Na een fase van gelijkwaardigheid kende ODIN’59 zelfs periodes, waarin het beter voetbalde. Jeremy Jonker kon in de 17e minuut een doelpoging voor Thom de Vries voorkomen ten koste van een hoekschop. Dezelfde aanvaller raakte geblesseerd bij een duel met doelman Daan Huiskamp. De mooiste aanval voor de rust legde ODIN’59 in de 34e minuut op de mat met een centrale rol voor Jayson Halman, die een schietkans opleverde voor Jim Hulleman. Daar had Daan Huiskamp geen probleem mee. Voor rust kon geen van beide nog het echte gevaar creëren.
Tweede helft met ander gezicht
Het tweede bedrijf kreeg een ander gezicht. DVS zette een tandje bij en kreeg een veldoverwicht. Vier minuten na de hervatting kon Benjamin Roemeon zodoende op aangeven van Joshua Patrick aanleggen voor een schot, dat echter hoog over ging. De 0-1 voor ODIN’59 in de 53e minuut paste niet echt in het wedstrijdbeeld na de rust. Uit een verre inworp bezorgde Thom de Vries het leer bij Jayson Halman. De smaakmaker bij de Heemskerkers kapte Basil Camara in de ‘zestien’ handig uit en deponeerde het speeltuig met een schuiver in het Ermelose doel. Het feestgedruis aan Heemskerkse kant was nog niet verstomd, toen DVS een minuut later een vrije trap mocht nemen.
Lars Dekker draaide die goed het strafschopgebied in, waar Oktay Öztürk als bliksemafleider fungeerde en Joshua Patrick er hoog bovenuit torende en de gelijkmaker inkopte, 1-1. De spits had twee minuten later zelfs nog zicht op een tweede treffer, maar zijn schot na een afvallende bal ging net naast. Het bleef een open wedstrijd, waarbij Thom de Vries aan de andere kant probeerde in te koppen, nadat Lars Boekel het leer met een boogbal opnieuw voor had gebracht. Frank van der Burg probeerde de doelpoging met een blok te voorkomen. De spits, die daarbij geblesseerd raakte, kreeg zijn hoofd nog wel tegen de bal en iedereen aan Heemskerkse kant wilde geloven, dat de bal de doellijn gepasseerd was, maar doelman Daan Huiskamp keerde op de doellijn. De topscorer van ODIN’59 moest zich enkele minuten later toch laten vervangen.
De behendige Ahmed Al Mahdi kwam voor hem in het veld. Met Thom de Vries verdween ook wel dreiging bij de nummer drie. DVS zou nu ook snel op voorsprong komen. In de 65e minuut leek een Ermelose aanval afgeslagen, maar Benjamin Roemeon zorgde voor een voortzetting. Vervolgens kon Lars Dekker de bal voorbrengen, die door Joshua Patrick met veel gevoel bij de eerste paal ingekopt werd, 2-1. Dit betekende wel even een behoorlijke tik voor de gasten, die toch enige tijd nodig hadden om zich te herpakken. In die fase hadden de Ermeloërs zelfs de voorsprong moeten vergroten. Benjamin Roemeon benutte zijn snelheid in het persoonlijke duel weer eens optimaal, verzond de voorzet op Joshua Patrick bij de tweede paal. De afgelegde bal werd door Oktay Öztürk in riante scoringspositie echter naast geschoten. De 71e minuut bood de bezoekers echter een uitgelezen kans om weer langszij te komen.
Een kansloze assist van Jim Hulleman kwam tegen de hand van Basil Camara en volgens de nieuwe regels legde scheidsrechter De Bruijn legde de bal resoluut op de stip. Jayson Halman belastte zich met de klus. Daan Huiskamp koos echter de juiste hoek en sloeg het leer met een uitstekende reflex uit het doel ten koste van een corner. Het gejuich van het Ermelose publiek was wellicht even luid als bij de 2-1. Met nog een tien minuten te spelen wisselden beide trainers. Bij DVS ging Lars Dekker, met twee assists heel belangrijk bij de thuisclub deze middag, eraf voor Soufian Moro. Mart Willemsen verliet bij ODIN’59 het veld voor Bas Kansen.
De bezoekers probeerden de druk nu wel op te voeren en deed dat ook met steeds meer opportunisme, maar ook de Ermelose aanvallers verzuimden niet om hun verdedigende taken uit te voeren. Daarbij verzaakten de verdedigers evenmin. Het hoofd van Jeremy Jonkers zat er in de 81e minuut nog tussen, toen Sietse Brandsma uit een indraaiende voorzet van Jayson Halman gericht op het doel kopte, zodat die naast ging. De hoekschop werd door doelman Daan Huiskamp verlengd, zodat ook dat gevaar week. Drie minuten later werd het schot van Jim Hulleman geblokt en schoot de middenvelder in de rebound hoog over. In de 86 probeerde trainer Anthony Correia het met zijn laatste wapen. Hij bracht centrale verdediger Milo Cremers in voor een andere verdediger, Dustin Mijnders, maar posteerde de kopsterke speler wel als gelegenheidsspits. Het gewenste effect bleef uit en DVS benutte de geboden ruimte optimaal. In de voorlaatste minuut heroverde Soufian Moro de bal op het middenveld en zond Benjamin Roemeon met een afgemeten pass de diepte in. Eenmaal voor zijn tegenstander was de rappe aanvaller niet meer te achterhalen. Hij bewaarde alle rust voor het doel, waar de Heemskerkse sluitpost de korte hoek afdekte en in de verre hoek met een bekeken schuiver verslagen werd, 3-1.
De zege was was binnen, maar het kon nog beter. Om ondertussen de kopkracht van de Heemskerkers voorin nog te beteugelen, bracht Simon Ouaali Mark Bouwman in voor Joshua Patrick. In de 3e minuut van de extra tijd bezorgde Soufian Moro het speeltuig bij Olivier Pilon, waarbij er een twee-tegen-twee-situatie ontstond. De aanvaller wachtte op de loopactie van Coen Vloedgraven, die vervolgens breed legde op Benjamin Roemeon. Die gunde de treffer aan de aangesloten Olivier, die simpel de 4-1 kon binnentikken. Daarmee kreeg de wedstrijd een ruime uitslag, die wellicht wat te groot was voor de veld- en kansenverhouding.
“Alle selectiespelers even belangrijk; dat houdt elkaar scherp”
Het werd een aansprekend resultaat voor de spelersgroep en staf na een moeilijke periode, waarin veel puntverlies werd geleden. Richard Plug liet de selectie na de goede winst bij VVSB met zijn abrupte vertrek verweesd achter. Barendrecht profiteerde daar optimaal van, wat Ter Leede onder Jaap de Vries en John Dooyewaard niet lukte. Vervolgens stelde DVS de aimabele Simon Ouaali als interim-hoofdtrainer aan. De club kende hem uiteraard nog van het seizoen ’13-’14, toen hij streekgenoot Sparta Nijkerk met aantrekkelijk voetbal naar de Topklasse leidde en de geelzwarten helaas vanuit de Hoofdklasse A niet konden volgen via de nacompetitie.
De Abcoudenaar in Nijkerkse dienst maakte wel indruk. De oefenmeester was in Marokko op het hoogste profniveau werkzaam bij CR Al Hoceina, maar de gehele staf moest na twee jaar vertrekken na de aanstelling van een nieuwe president. Zes maanden zat hij thuis, toen de Ermelose Derdedivisionist hem in november benaderde voor de rest van het seizoen. Simon Ouaali, die zes maanden thuis zat, wist toen al, dat zijn diensttijd in Ermelo beperkt zou blijven tot het lopende seizoen: “De TC had ook al aangegeven, dat het voor een kortere periode zou zijn. DVS was al rond met Peter Wesseling. Daarom kon ik ook wel accepteren, dat het voor zes maanden was. Ik voel me ook niet als een passant. Het beleid en visie van DVS sluiten goed aan bij mijn ideeën over voetbal. Ik ben een liefhebber en vind het op deze manier prima. Ik geniet weer iedere dag met de spelers op het veld en bij de training.”
Een interim-coach kent natuurlijk niet de ideale voorbereiding, zoals een nieuwe trainer die aan het begin van een seizoen heeft en valt er letterlijk in. En dan over het algemeen in een periode, dat het niet goed gaat. Hij kreeg te maken met een aangeslagen hoofdmacht, die zich in plaats van de titelstrijd vooral moet toeleggen op het handhaven van de tweede plaats. Dat beseft Simon Ouaali ook terdege: “Je moet er weer goed voetbal inkrijgen en intussen ook goed presteren. Dan ga je eerst analyseren met de staf en bekijken, welk voetbal het beste past bij deze groep en deze club. Daarom zijn we weer omgeschakeld naar 1-4-3-3. Normaal heb je zes weken om dat erin te slijpen. Nu probeer je dat dat systeem via gesprekken met spelers toch versneld in te brengen. De meeste spelers zijn wel bekend met dit systeem en hebben hierin ook hun opleiding gehad. Het ging er nu om om de poppetjes op de juiste plaats te zetten en uiteraard om de juiste balans te vinden. Dat is nu ook mijn taak. Onder Richard Plug speelde DVS 1-5-2-3 en had daar ook wel resultaat mee, maar er werd vaak ook maar met een doelpunt verschil gewonnen.”
Natuurlijk was er voor de interim-trainer tijd nodig om het systeem er weer in te krijgen, ook al was het voor veel spelers wel vertrouwd. Bovendien was de strijdlust in het team en de bereidheid van de spelers om elkaar in lastige situaties te helpen verdwenen met als triest dieptepunt de 6-0 nederlaag in Lisse. “De gifbeker moest eerst helemaal leeg”, aldus Simon Ouaali, die in de thuiswedstrijd tegen Hoek met een 0-0 debuteerde: “Toen zijn we ook al meteen weer 1-4-3-3 gaan spelen. Dat is wat de club ook graag wilden. Je moet ook al tijd kijken, wat de cultuur van de club is en dan ben je afhankelijk van het spelersmateriaal. We hebben een fantastische voorhoede.
Hoek speelde na een paar grote nederlagen met vijf verdedigers, net zoals ODIN vandaag. We hadden wel veel balbezit, maar we kwamen er niet doorheen. We hadden in die wedstrijd wel moeten scoren. Tegen Almere leek het wel goed te staan en wonnen we na een goede tweede helft. Voor de uitwedstrijd tegen FC Lisse raakte Oktay kort ervoor tijd geblesseerd en kon Benjamin om privéredenen niet meedoen. Het begon al met het gereedschap. Iedereen was gewaarschuwd voor de regen en had de juiste noppen moeten meenemen. Dat gebeurde niet en dat neem ik de spelers ook wel kwalijk. Toen het gras nog egaal was, was het eerste kwartier voor ons en creëerden we twee kansen. Daarna was het op een slecht veld een gatenkaas bij ons. Er klopte niets meer bij ons en het werd een complete offday; de linies te ver uit elkaar, persoonlijke fouten. Het was een collectief falen. Ik heb de spelers toen ook een spiegel voorgehouden; er moest weer spirit in de ploeg komen. De gemakzucht, die erin was geslopen, moest eruit. Er moest weer speldiscipline inkomen. We waren meer met randzaken bezig dan met voetballen. De winterstop kwam dan ook goed gelegen voor ons”.
De winterstop bood ook de gelegenheid om op trainingskamp te gaan. Dat stond bij aanvang van het seizoen niet gepland. Bizar genoeg kwam het initiatief hiervoor van Richard Plug, waarna de spelers zelf de middelen genereerden. Het trainingskamp in Portugal bood de mogelijkheid om zich weer goed voor te bereiden op de cruciale wedstrijd tegen ODIN’59 en de tweede helft van het seizoen. “Het moest beter”, wist de Abcoudenaar en met hem de spelersgroep: “Dan is zo’n trainingskamp ideaal om gesprekken met de spelers te hebben, te evalueren en de jongens beter te leren kennen. Dan hoor je de verhalen ook van een andere kant. Niet iedereen is meegegaan, maar het was wel goed om de neuzen weer dezelfde kant op te krijgen. Trainingskamp of niet; het gaat erom, dat de boodschap is aangekomen en dat bleek wel in de oefenwedstrijd tegen NSC. Daarin speelden we weer als collectief met veel discipline, agressief, wilden de bal ook graag hebben en scoorden we weer veel. Van nummer 1 tot en met nummer 23 in de selectie is gelijk en niet van 1 tot en met 12 en dat houdt de spelers ook scherp.”
Het besef van het belang in de thuiswedstrijd tegen ODIN’59 was dan ook groot: “Het was een zespuntenwedstrijd; stonden we zaterdag om half vijf nog tweede of vierde. In de opstelling voor deze wedstrijd had ik een plaats voor Lars Dekker ingeruimd, omdat ik als linkshalf ook echt een linkspoot wilde hebben. Dit omdat zij met vijf verdedigers zouden spelen en mijn backs hun opkomende backs moesten opvangen. Daarom wilde ik voor de omschakeling een soortgelijke speler daar hebben. Ik ben ook blij, dat Lars twee assists had. Het is een jongen met veel potentie. Hij is nog een beetje te bescheiden; hij is nog een beetje een jongen en moet nog een man worden.
Ik schatte ODIN in als een sterke ploeg met een goede organisatie; één van de betere ploegen in de Derde Divisie. Een hecht ploeg en echt een vriendenteam met veel kwaliteit. Het zegt ook veel, dat het in uitwedstrijden nog ongeslagen was. De eerste helft hadden we nog wel veel moeite met die vijf verdedigers op rij. We leden veel balverlies door die te snel diep te geven in plaats van diagonaal. Daardoor had de keeper het niet moeilijk. We mochten tegen ODIN niet op achterstand komen, maar dat gebeurde toch in de tweede helft. We waren goed begonnen, maar dat doelpunt werd ingeleid door knullig balverlies. Gelukkig kwamen we heel snel gelijk. De jongens pakten goed op en de 1-1 viel op het juiste moment. Na de 2-1 was de redding van Daan op die strafschop heel belangrijk en konden we ons favoriete spel spelen. Ik ben heel bij voor de jongens met die 4-1 overwinning. Die jongens hebben het zelf gedaan; ik ben als trainer maar een hulpmiddel”, sloot Simon Ouaali de analyse van de voorliggende periode af.
Opstelling DVS’33 Ermelo: Daan Huiskamp, Frank van der Burg, Basil Camara, Jeremy Jonker, Roald de Vries, Oktay Öztürk, Coen Vloedgraven, Lars Dekker (79’ Soufian Moro), Olivier Pilon, Joshua Patrick (90+1’ Mark Bouwman), Benjamin Roemeon.
Opstelling ODIN’59: Joost Meendering, Lars Boekel, Dustin Mijnders (86’ Milo Cremers), Ron Scheffer, Nicky Eekhout, Mart Willemse (79’ Bas Kansen), Sietse Brandsma, Koen Tros, Jim Hulleman, Thom de Vries (62’ Ahmed Al Mahdi), Jayson Halman.
Scheidsrechter: dhr. M.A. de Bruijn
Scoreverloop: 53’ Jayson Halman 0-1, 55’ Joshua Patrick 1-1, 65’ Joshua Patrick 2-1, 90’ Benjamin Roemeon 3-1, 90+3’ Olivier Pilon 4-1.
Bekijk hier de foto's gemaakt door Theo Aalten
