Het werd voor DVS’33 Ermelo een bizarre uitwedstrijd onder slechte omstandigheden tegen Hercules. De geelzwarten overwonnen de tweede achterstand van twee doelpunten en leken zelfs met drie punten naar huis te gaan, maar moesten alsnog genoegen nemen met een punt.
Met het gelijkspel blijven beide clubs leiden in de tweede periode, maar liep de achterstand op de koploper op tot drie punten. De Ermeloërs stegen wel een plaats op de ranglijst en staan na 17 duels, precies op de helft van de competitie, derde. Trainer Joram Hendriks stuurde de zelfde basis de wei in als in het vorige duel.Van goed voetbal was op dit veld geen sprake, maar het tempo en de intensiteit in de wedstrijd lag hoog en zorgde zo voor een boeiend duel, die vooral in het laatste kwartier losbrandde met daarin de helft van de score
DVS met achterstand de rust in
Goed voetbal was op het slechte veld van Hercules nauwelijks mogelijk. De thuisclub kwam daarop nog het beste uit de voeten en hadden het openingsoffensief. Daaruit werden twee hoekschoppen gehaald en uit de tweede in de 5e minuut kwam DVS al op achterstand. Younes Tufi schoot de afvallende bal van net buiten het strafschopgebied op de arm van Maarten van Dijk net binnen de beruchte lijnen. Aangezien het een hooggeheven arm was, wees de leidsman onverbiddelijk naar de stip. Clubtopscorer Sel Bastmijer stuurde doelman Jan van Willigen naar de verkeerde hoek en scoorde in de rechter, 1-0. In de fase daarop drukte DVS de Utrechters met combinatievoetbal op eigen helft terug zonder overigens tot kansen te komen. Ian van Otterlo kwam in de 11e minuut op aangeven van Nicky van Hilten wel vrij voor het doel, maar schoot naast en over. De marineblauwwitten gingen als reactie hierop de persoonlijke duels op het scherp van de snede aan. Mike Ahrens werd hier tot tweemaal in de 21e en de 25e minuut toe de dupe van en hoewel het alleszins op opzet leek, hield scheidsrechter Tunnissen het geel nog op zak. Pas in de 27e minuut met een overtreding op Maarten van Dijk trok de leidsman geel. Het zou een kleurrijk duel worden op deze manier. DVS ging mee in die strijd, waar van goed voetbal geen sprake was.
Aan beide zijden werd veel balverlies geleden, dus waren er veel omschakelmomenten. De geelzwarten zetten hoog druk en voor de Domstedelingen lag er voor hun op de linkerflank de nodige ruimte met de gevaarlijke Tim Pieters. Jules Stokkers moest bij de thuisclub na een klein half uur gewisseld worden met een blessure. Voor hem kwam Valentijn Beck in het veld. De irritatie aan Ermelose kant zorgde in een tijdsbestek van enkele minuten voor drie gele kaarten voor respectievelijk Sem de Wit, Maarten van Dijk en Nicky van Hilten. In de kansarme eerste helft kwam Hercules nog tot een schietkans na balverlies bij DVS, maar het schot van Younes Tufi was onvoldoende om doelman Jan van Willigen te kloppen. Dat lukte Tim Pieters ook niet in de 42e minuut na een pass over de as van het veld. De laatste kans voor de rust was in de extra tijd voor de geelzwarten. Uit een voorzet van Benjamin Roemeon, die deze middag in de international van ‘Korsau’, Shanon Carmelia een geroutineerde en lastige tegenstander had, aaide Nicky van Hilten de bal met het hoofd net naast. Er waren dus nog 45 minuten om de 1-0 achterstand ongedaan te maken.
DVS zet achterstand na rust om voorsprong
De omstandigheden om te voetballen werden er in het tweede bedrijf niet beter op. De voortdurende regenval maakte de conditie van het veld beter en ook de schaarse verlichting maakte het zicht niet beter. Twee ploegen ploeterden na rust naar een resultaat; Hercules om de voorsprong te behouden en de Ermeloërs om de achterstand ongedaan te maken. In de 47e minuut leek een ongecontroleerde lange trap van doelman Jan van Willige een kans te bieden aan Benjamin Roemeon, die zich langs zijn opponent worstelde, maar daarna niet meer tot een doelpoging kwam. Twee minuten later kwam Tim Pieters aan de andere kant tot twee voorzetten, waarbij Tim van de Berg de eerste onderschepte en de tweede een prooi werd voor de sluitpost. In de 52e minuut stuurde Ian van Otterlo zijn spits Zico Soree weg. Tegen de fysiek sterkere centrale verdedigers van Hercules had hij het lastig. Nu werkte hij zich er langsheen. Het leek er echter op, dat Valentijn Beck de bal speelde, alvorens hij de aanvaller licht raakte. Zico Soree verloor zijn evenwicht en ging daarna nog over het been van doelman Pepijn Vonk, maar de arbiter van dienst had geen overtreding geconstateerd. In de 55e minuut kreeg DVS de 2-0 te verwerken. Na een goedlopende Utrechtse combinatie kwam Sel Bastmeijer vrij voor het doel en de oud-spits van vv Dongen had geen moeite om Jan van Willige met een droge schuiver in de linkerhoek te verslaan. Mogelijk dacht hercules het gaat daarmee definitief geslagen te hebben en ging de scherpte in de persoonlijke duels er wat af. DVS veerde op en vond vijf minuten later al weer de aansluiting.
De vrije trap van Ian van Otterlo werd door Nicky van Hilten tegendraads ingekopt en doelman Pepijn Vonk had geen schijn van kans, 2-1. Een minuut daarna mocht de equipe van Joram Hendriks een vrije trap nemen op de rand van de ‘zestien’, maar Ian van Otterlo joeg die hoog over. DVS leek alleszins op weg naar de gelijkmaker en de Utrechtse sluitpost voorkwam die met een prachtige save na een uitstekend schot van Mike Ahrens van zo’n 30 meter. Aanvallend kwam Hercules er nauwelijks uit in die fase. Pas na een mislukte pirouette van Maarten van Dijk in de 67e minuut. Rick Dekker kon gelukkig herstellen. De wissel van Zico Soree halverwege de tweede helft was een voorspelbare. De behendige spits kon fysiek weinig potten breken tegen Hercules en Yannick Bouw kon wellicht wat meer bereiken. Toch was de eerste kans daarna in de 69e minuut nog voor de thuisclub. Uit een assist van Pim ten Have probeerde Koen Vos het met een omhaal. Die ging naast.
Twee minuten later was het echter wel raak. Mitchel zwart verlengde op het middenveld een pass op Tim Pieters, die daarna vrij op het Ermelose doel kon afgaan. Hij schoot door de benen van Jan van Willige de 3-1 binnen. Daarmee leek de wedstrijd wederom beslist. Niets was minder waar. DVS toonde karakter en ging opnieuw op zoek naar de aansluiting. Dit met een dubbele wissel voor het laatste kwartier van het duel. Ook het inbrengen van Stef Nijland voor Ian van Otterlo is standaard. Daarnaast maakte Roland Baas, die tegen de vijfmansverdediging van Hercules toch al moeilijk tot zijn gebruikelijke voorzetten kon komen, plaats voor Basil Camara, die als pinchhitter zijn voorhoede ging ondersteunen. Het was echter een spelhervatting, waardoor DVS in de 76e minuut weer dichterbij kwam. Mike Ahrens schoot een vrije trap van een 20 meter schitterend binnen, 3-2. Trainer Younes El Yandouzi van de thuisclub wisselde verdedigen met Dylan Chiazor, die erin kwam voor Tim Pieters. DVS bleef nu drukken en kwam in de 82e minuut langszij. Opnieuw uit een spelhervatting. Mike Ahrens legde een vrije trap perfect op het hoofd van Yannick bouw, die goed inkopte. Hij vond doelman Pepijn vonk nog op zijn weg, maar de afvallende bal werd meedogenloos hard ingeschoten door Stef Nijland.
Die trof tussen alles en iedereen door doel, 3-3. De koek was nog niet op, want de jacht op de winnende treffer voor de gasten was geopend en die leek er ook te komen. De Utrechtse keeper kreeg de bal in de 87e minuut onvoldoende weggewerkt, waarna de alerte Mike Ahrens die oppikte, twee man passeerde en vervolgens het leer over de ver voor zijn doel staande Pepijn Vonk heel lepelde. Het mooiste doelpunt van de wedstrijd, 3-4. Basil Camara werd nu naar achteren gedirigeerd om die voorsprong vast te houden. Dat lukte helaas niet. Een minuut voor tijd kregen de gastheren een hoekschop te nemen en die werd slecht genomen. Daarbij had de arbiter een overtreding van een Herculaan geconstateerd en gaf ook geel, maar liet de corner overnemen. Daarin liet de Ermelose verdediging inclusief doelman zich verschalken door de kopbal van Koen Vos, die net over de doellijn in een wirwar van spelers binnen viel. De extra tijd telde vier minuten, waarin beide clubs nog vol overgave op zoek gingen naar de overwinning. Basil Camara mocht weer naar voren. DVS mocht daar nog het meest aan denken met twee vrije trappen. De laatste ontstond, nadat Stef Nijland nog een vervelende tik op zijn enkel had gekregen. Beide clubs moesten zich tevreden stellen met een punt.
Eerste competitiehelft biedt perspectief voor vervolg
Met de 4-4 bleven de twee clubs met 13 uit 5 een voorsprong houden in de tweede periode, waarin DVS dankzij een veel beter doelsaldo (19-7 tegen 13-8) leidt. In de reguliere stand zagen de Ermeloërs met 37 uit 17 (46-25) koploper IJsselmeervogels wat weglopen naar een voorsprong van drie punten. Door het 3-3 gelijkspel van Sparta Nijkerk bij Eemdijk bleven de oranjehemden DVS een punt voor, maar DOVO als verliezer bij de “Vogels” werden op doelsaldo gepasseerd. Met inmiddels een ongeslagen reeks van twaalf wedstrijden (de langste in de Derde Divisie A dit seizoen) en als meest productieve ploeg halverwege het seizoen kan DVS terugkijken op een goede competitiehelft. Alleen het aantal tegendoelpunten mag wat naar beneden. Op twee ploegen na (Eemdijk en Sparta Nijkerk spelen in de tweede ronde van de KNVB Beker nog tegen respectievelijk tegen Barendrecht en De Graafschap) kunnen alle clubs in de Derde Divisie tot 11 januari gaan rusten. De Ermeloërs hervatten de competitie dan bij sv Huizen, maar oefenen daarvoor op 4 januari nog bij UDI’19 en op 7 januari thuis tegen PEC Zwolle O21.
“We hebben karakter getoond”
Ook oefenmeester Joram Hendriks had een bizarre wedstrijd gezien: “Ik vond ons de eerste helft erg slordig. Het leek net, of Hercules wat feller was dan wij. Zij zijn dit veld, deze omstandigheden beter gewend dan wij. Wij hielden het ook heel lang aan een kant. Op kunstgras hadden wij er ons nog wel onderuit kunnen spelen. Op dit gras werd dat toch anders. Er waren wel vlagen, waarin wij toch twee mogelijkeden kregen, zoals met Ian, die dacht dat hij buitenspel stond en die kopbal kort voor rust met Nicky. Uiteindelijk kregen wij dat eerste doelpunt tegen uit een afgeslagen bal uit een corner. Daar stonden we gewoon te slapen. Dat was ook illustrerend voor het laatste doelpunt, dat wij tegen kregen. Na die 1-0 werden we wat balvaster en kregen ook mogelijkheden. Toen vond ik ons bij vlagen ook wel goed spelen en hadden we ook het geduld. Zo’n tien minuten voor rust werd Hercules wel weer wat beter, waar wij wat gefrustreerd raakten en wat gele kaarten kregen. Sommige zag je gewoon aankomen. Wij raakten ook geïrriteerd, doordat zij bijvoorbeeld na een overtreding de bal meenamen of weggooiden. Daar reageerden wij niet goed op. Ik vond ons niet eens zo slecht, maar we hielden het niet lang genoeg vol om ons er onderuit te spelen. Dat had ook vooral te maken met de omstandigheden. In de tweede helft gingen zij met vijf man achterop spelen en twee diepe spitsen. Zodoende lag er bij Roland en Nicky heel veel ruimte.
Na die 2-0 gingen we anders wisselen; we gingen achterin met drie tegen twee spelen. Met Basil voorop gingen we meer opportunistisch spelen en dat was ook een manier om resultaat te halen. Vanuit een heel ander speltype kregen we wel weer heel veel grip en maak je ook geweldige doelpunten. We hadden heel snel na die 2-0 weer de aansluiting en ook na de 3-1 ook snel de 3-2 en uiteindelijk de 3-3. Toen zaten we ook een beetje op een tweesprong; gaan we dit koesteren, want een punt bij Hercules onder deze omstandigheden vond ik best wel een winstpunt, maar dan kom je ook nog op 3-4 en werd het alle hens aan dek. Binnen twee minuten kwam dan uit een corner die 4-4, waar er eerst nog twee gele kaarten aan hen werden uitgedeeld. Dat was dan het moment, dat we retescherp moesten zijn. Nu kregen we die nog weer tegen en dat was heel zuur. Aan de andere kwant was het gezien het spelbeeld ook wel een juiste afspiegeling, maar als je zo laat nog die 3-4 maakt, moet je die over de streep trekken. Je kan het ook omdraaien; als je met 3-1 achter staat en je maakt nog 3-4 en je neemt met 4-4 nog een punt mee, heb je wel karakter getoond. Dat heb ik na afloop ook in de kleedkamer gezegd. We moeten trots zijn op de dingen, waarmee we bezig zijn. We zijn nu al weer twaalf wedstrijden ongeslagen. Die reeks staat nog steeds en daar heb je ook invloed op. We hebben daarin mooie wedstrijden gespeeld, mooi positiespel laten zien, karakter getoond. Het lukte bijna om drie punten te halen, maar we moeten nu dat ene punt koesteren. Het blijft na vandaag allemaal dicht bij elkaar en we houden Hercules op dezelfde afstand en dat is ook goed. Er zit in deze ploeg ook veel meer dan alleen goed positiespel, maar er zit ook karakter in. Natuurlijk baal ik ook van die 4-4, maar ik ben ook trots, dat we van 3-1 achter op 3-4 komen. Met die positiviteit moeten we kerstdagen in gaan.”
Opstelling DVS’33 Ermelo: Jan van Willige, Nicky van Hilten, Sem de Wit, Tim van de Berg, Roland Baas (75’ Basil Camara), Maarten van Dijk, Rick Dekker, Ian van Otterlo (75’ Stef Nijland), Mike Ahrens, Zico Soree (68’ Yannick Bouw), Benjamin Roemeon.
Opstelling Hercules: Pepijn Vonk, Shanon Carmelia, Pim ten Have, Mitchell Zwart, Amin Mourmouth, Koen vos, Nathan Bijl, Younes Tufi, Tim Pieters (78’ Dylan Chiazor), Jules Stokkers (28’ Valentijn Beck), Sel Bastmeijers.
Scheidsrechter: Dhr. N.H.H.J. Tunnissen uit Venray.
Scoreverloop: 6’ Sel Bastmeijer 1-0 (pen.), 55’ Sel Bastmeijer 2-0, 60’ Nicky van Hilten 2-1, 71’ Tim Pieters 3-1, 76’ Mike Ahrens 3-2, 82’ Stef Nijland 3-3, 87’ Mike Ahrens 3-4, 90’ Koen Vos 4-4.
Bron DVS'33 Ermelo - foto Theo Aalten
