Normaal gesproken gaat het wedstrijdverslag van de selectie grotendeels over de wedstrijd van Dindoa 1, maar dat draaien we deze week even om. Waarom? Omdat Dindoa 2 afgelopen zaterdag tegen alle verwachtingen in het kampioenschap in Reserve Overgangsklasse binnensleepte!
Dat deed men met succes. Vanaf het eerste fluitsignaal was Ermelose hoofdmacht de betere partij en uiteindelijk werd er met 19-24 gewonnen.Na de wedstrijd van Dindoa 2, toen het feestgedruis van het veld was verdwenen, moesten de spelers van Dindoa 1 hun gezicht nog even in de plooi trekken om aan de sportieve plicht te voldoen tegen Ritola 1
Afijn, terug naar het hoofdprogramma! Dindoa 2 ‘trapte’ om 17:05 uur af tegen Ritola 2. Het doel was simpel: het kampioenschap veiligstellen. Los van het resultaat van de concurrentie was een gelijkspel daarvoor voldoende, maar men ging natuurlijk voor de winst. In het hele seizoen had de ploeg van Uulke van Barneveld en Marnix Jonker slechts drie punten laten liggen, dus alle signalen leken op groen te staan voor een grote triomf in het hoge noorden. Ook de bus vol supporters die helemaal naar Zuidlaren was afgereisd geloofde daarin.
Dindoa begon in de basis met in de aanval Nannet van Staveren, Marlon van Diest, Boaz Poppe en Joost van de Beek. De verdediging bestond uit mama Daffie en haar puppy’s (Daphne van Boven – Van den Berg, vrijdag 29 jaar geworden, Marinda Vliek, Gerwin Bosch en Jefta Reinbergen).
Of het de zenuwen waren of kampioenskoorts, dat zullen we in het midden laten, maar een ‘walk in the park’ werd het zeker niet. De wedstrijd kwam moeilijk op gang. Na bijna vijf minuten opende Dindoa de score via Nannet van Staveren, maar Ritola was er als de kippen bij om gelijk te trekken. De rest van de eerste helft was het bijna uitsluitend om en om scoren geblazen. Het normaliter makkelijk producerende Ermelose ensemble kwam er aanvallend niet uit en gaf verdedigend hier en daar te makkelijke kansen weg, die Ritola gretig afstrafte. De ruststand was veelzeggend: 8-7 in het voordeel van de thuisploeg.
Wat Marinda Vliek in de rust heeft gegeten en gedronken wordt nog onderzocht, maar feit is dat we dat de rest van de selectie ook moeten geven voortaan. Zij kwam namelijk scherper uit de kleedkamer dan alle anderen. Dankzij haar onderschepping bij het uitbrengen van Ritola kon Jefta Reinbergen vrij afronden: 8-8. Kort daarop werd Mitchell van Deenen in het veld gebracht voor Reinbergen voor meer verdedigende druk. Ook Ruth van Raaijen kwam het veld in, voor Marlon van Diest.
Ritola bleek niet onder de indruk van de onderschepping van Vliek en counterde rustig naar 10-8. Bij 11-9 werd publiekslieveling Wouter van den Brom binnen de lijnen gebracht voor Boaz Poppe. Vervolgens was het nog enkele minuten ploeteren voor de gasten, tot Mitchell van Deenen en Gerwin Bosch de stand gelijk trokken: 12-12. En toen gebeurde er iets merkwaardigs. Onze huiszanger Joost Jansen – in zijn vrije tijd ook korfballer – begaf zich op een voor hem onbekend terrein, buiten de korfzone. In een vlaag van verstandsverbijstering besloot hij het rugnummer 17 eer aan te doen door zijn tegenstander te passeren voor een doorloopbal. Toen hij tot zijn eigen schrik doorhad dat zijn actie was geslaagd zag hij dat hij werd overgenomen door de heer van Van den Brom. Laatstgenoemde trok weg vanuit de korf en werd keurig bediend door Jansen, die dit keer pas juichte toen het schot van Van den Brom daadwerkelijk tot een doelpunt was gepromoveerd. Ook coach Marnix Jonker kon dit waarderen.
Dit heugelijke moment bleek het signaal voor de ommekeer. Ritola maakte nog éénmaal gelijk, maar via opnieuw Van Deenen en Bosch kwam Dindoa voor het eerst twee punten voor. De 14-16 werd gemaakt door Nannet van Staveren en toen Ritola opnieuw aandrong waren daar doelpunten van Van Boven – Van den Berg en Van Raaijen die het verschil naar drie trokken. In de slotfase werd ook beroepsschutter Kim Groothuis nog in de ploeg gebracht voor Marinda Vliek. Verdedigend maakte Dindoa de wedstrijd vervolgens, zoals het een echte kampioen betaamt, klinisch koud. Eindstand: 16-18. Wat volgde was een mooi feestgedruis, compleet met kampioensschaal, in de sporthal van Ritola. Nog een dikke pluim voor de thuisploeg, die Groningse gastvrijheid etaleerde door de kersverse kampioenen te feliciteren middels een krat bier, twee flessen wijn en een bos bloemen. Dank!
Aan het begin van het seizoen was de doelstelling van Dindoa 2 simpel: handhaven! Met het vertrek van ervaren spelers uit de selectie, de komst van een aantal jongere vervangers en het regelmatig afstaan van spelers aan Dindoa 1 was het zaak om in de Reserve Overgangsklasse te blijven, zodat er volgend jaar verder gebouwd kon worden. Op het veld werd men netjes tweede achter het sterke Dalto 4, maar de zaal zou een flinke kluif worden. De eerste twee wedstrijden begonnen voortreffelijk. In eigen huis werd Drachten 2 over de knie gelegd en in Assen speelde men zo mogelijk de beste wedstrijd van het seizoen: 18-28 winst tegen AVO 2. Het AVO 2 dat, zo bleek later, de titelconcurrent zou worden.
Na die twee wedstrijden werd natuurlijk al gegrapt dat het kampioenschap binnen handbereik was. De grappen en grollen maakten langzaam plaats voor het voorzichtige besef dat het er echt in zat, toen de zegereeks maar bleef voortduren. Het eerste puntverlies werd pas in de achtste wedstrijd geleden in Friesland, door een gelijkspel tegen Drachten 2. De serieuze kampioenskoorts ontstond de week daarop toen Dindoa 2 in een volle eigen sporthal ook in de return AVO versloeg en een gat sloeg naar de concurrentie. Weer een week later werd de volledige ploeg in Friesland opnieuw met beide benen op de grond gezet toen men onderuit ging tegen het inmiddels gedegradeerde SCO 2. Deze realitycheck bleek echter ook het laatste steekje dat de Ermeloërs lieten vallen. In de weken daarop was de ploeg ongenaakbaar. Tegen Sparta Zwolle 2 werd met 27-17 gewonnen en driemaal Friesland bleek scheepsrecht toen Heerenveen 2 haar eerste thuisnederlaag werd bezorgd (16-22). En toen… werd zaterdag het huzarenstukje afgerond door met 16-18 te winnen van Ritola 2.
Direct na de wedstrijd van 1 dromde het feestgedruis zich samen in de bus die ons in twee feestelijke uren vol rondjes van de zaak en liedjes voor de buschauffeur terug bracht naar Ermelo. Dank aan Bruijn Café en Arnouds Catering voor het sponsoren van de hapjes en drankjes onderweg. Bij thuiskomst stond de selectie een warm onthaal op te wachten. Met een grote erehaag en een volle kantine werden de feestbeesten onthaald. Vlammende speeches, huldigingen en een portie gemengd douchen volgden en na middernacht werd het feest voortgezet bij Bruijn Café, waar we doorgingen tot de lampen in de moegestreden gezichtjes schenen bij sluitingstijd.
We blikken terug op een fantastische kampioensrace en dito feest. Dindoa 2 heeft nog nooit Reserve Hoofdklasse gespeeld en de gehele club heeft haar best gedaan om dit mede mogelijk te maken. Het verveelt nooit om tranen van geluk te zien. Zaterdag hebben we ze, hoewel mensen ten onrechte vaak hard hun best doen om het te verhullen, hier en daar zeker weer gezien. Als spelers staan we er niet vaak genoeg bij stil hoeveel een club als Dindoa bijdraagt aan het succes van de selectie. Hoe dankbaar we mogen zijn dat wij ons gelukkig kunnen prijzen met een achterban als deze. Dit zijn de momenten waarop dat nóg duidelijker wordt. Dus daarom: hulde en grote dank aan iedereen die zijn of haar steentje heeft bijgedragen, zonder jullie was dit niet mogelijk geweest en we hopen dat wij nog heel lang op jullie steun mogen rekenen!
Volgende week speelt de selectie de laatste zaalwedstrijd van dit seizoen, in eigen huis. Wees erbij, zodat je om 17:00 de kampioenen van Dindoa 2 in actie kunt zien tegen Nic. 2. Aansluitend speelt Dindoa 1 tegen KIOS Ruinerwold. Tot dan!
P.S. “Marnix, Marnix, Marnix, Marnix, we zijn al kampioen!”
Tekst Roy van Boven - foto Rik van de Bos
