Onlangs is ‘Het geluk van Bram’ uitgebracht, een boek over het levensverhaal van Bram van der Velde en de historie van zijn onderneming De Witte Heide. Het boek is in familiekring gepresenteerd. Het bevat oude foto’s, ansichtkaarten en verhalen die tevoorschijn kwamen uit oude documenten. In eerste instantie voor de familie de moeite waard om te bewaren.
Het past in het jaar waarin we 75 jaar bevrijding mogen vieren. Uit de levensgeschiedenis van Bram komt duidelijk zijn levensfilosofie naar voren om als mens gelukkig en volwaardig te kunnen leven. Hij kon met zijn visuele handicap ook gewoon deelnemen aan de maatschappij, wel met enkele aanpassingen. Zo is in het boek ook een uitleg over het brailleschrift, geleidehonden en het werken en wonen op Sonneheerdt opgenomen.Er zijn verhalen uit het leven van Bram bewaard gebleven, die ook voor anderen mogelijk interessant zijn. Een ervan vertelt iets over een klein, onbekend deel uit de geschiedenis van Ermelo.
Versterkerstation in de oorlog
Het boek verhaalt over de activiteiten van Bram in de oorlog en rond de bevrijding van Ermelo, 18 april 1945. Het is bij velen onbekend dat het versterkerstation, tegenover de ingang van Sonneheerdt aan de Putterweg, in 1945 een belangrijke schakel vormde om telefonisch berichten door te geven naar het nog bezette deel van Nederland. Prins Bernhard kwam regelmatig naar de illegale telefoonpost toe om te bellen met kolonel Koot, hoofd Binnenlandse Strijdkrachten in Amsterdam. Bram had een rol in het stenograferen en doorsturen van berichten. Ook werd op Sonneheerdt in de oorlogsjaren in het geniep geluisterd naar berichten van Radio Oranje. Het nieuws uit Londen werd op een vel papier uitgetypt. De heer Pol van het opleidingsinstituut KIM aan de Torenlaan stencilde het vel en zo brachten Bram en anderen het illegale krantje rond in Ermelo.
Spaarzegels Ermelo Koopcentrum
Het boek geeft met teksten en afbeeldingen een tijdbeeld uit de vorige eeuw. Wie kent nog de winkels in de Kerklaan in de jaren 70, de Ermelo Koopcentrum spaarzegels en een gezamenlijke Sinterklaasactie van winkeliers, waarbij je een banketstaaf, rollade of ijstaart kon winnen? Bij aankoop van artikelen in De Witte Heide kreeg men gratis Animozegels. Een volle spaarkaart kon ingewisseld worden voor contant geld of een NS-reischeque.
Puddingpoeder, pakjes, stamppot en vulpennen
Het boek besluit met de rijke historie van het pand aan de Kerklaan nummer 5. Binnen de fabrieksmuren heeft zich heel wat afgespeeld. Er werd puddingpoeder gemaakt: ELVA, en ook kinderen van ’s Heeren Loo smulden ervan. Het was een ATO-knooppunt van transport van pakjes, die ook per fietskoerier werden bezorgd. In de oorlog was het korte tijd gaarkeuken. Na de oorlog werden er Rally vulpennen in elkaar gezet, en de krant spreekt van een maandproductie van 15.000 stuks. Onvoorstelbaar.
Bram verhuisde zijn onderneming in borstels en kwasten in 1957 van de Horsterweg naar de Kerklaan en breidde zijn nering uit naar een winkel in luxe- en huishoudelijke artikelen, waar van alles te koop was. En honderd jaar na de bouw staat het pand er nog steeds en biedt het vergader- en cursusruimte aan diverse organisaties in en rond Ermelo.
Het boek is in eigen beheer in een kleine oplage uitgegeven, telt 74 pagina’s in fullcolour en is voor geïnteresseerden te koop bij Riemer en Walinga boekverkoopers.